Ινομυωματα

Τι είναι τα ινομυώματα;

Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι της μήτρας που προέρχονται από τις μυϊκές ίνες του μυομητρίου. Συγκεκριμένα, κύτταρα του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας αναπτύσσονται ανώμαλα και σχηματίζουν καλοήθεις όγκους διαφόρων διαστάσεων, που ποικίλλουν από λίγα χιλιοστά έως και αρκετά εκατοστά. Τα ινομυώματα είναι οι πιο συνηθισμένοι όγκοι της γυναικείας πυέλου καθώς 1 στις 4 γυναίκες παρουσιάζει ινομυώματα, με πιο ευάλωτες τις ηλικίες μεταξύ 30 και 45 ετών.

Πού εντοπίζονται και τα ινομυώματα;

Τα ινομυώματα αναπτύσσονται στο μυικό τοίχωμα της μήτρας. Ανάλογα με το σημείο της μήτρας πάνω στο οποίο αναπτύσσονται χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες και δίνουν διαφορετικά συμτώματα.

Κατηγορίες ινομυωμάτων

Υποβλεννογόνια ινομυώματα

Αναπτύσσονται κάτω από την εσωτερική επιφάνεια της μήτρας, το ενδομήτριο. Συνήθως δημιουργούν αιμορραγίες,υπογονιμότητα.

Ενδοτοιχωματικά ινομυώματα

Αναπτύσσονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας. Συνήθως δεν δίνουν συμτώματα όταν είναι μικρά.

Υποορογόνια ινομυώματα

Αναπτύσσονται στο εξωτερικό μέρος της μήτρας κάτω από τον ορογόνο χιτώνα. Εάν το μέγεθός τους αυξηθεί , μπορεί να γίνουν μισχωτά, δηλαδή συνδέονται με τη μήτρα με ένα παχύ ή λεπτό μίσχο. Είναι δυνατόν να επεκταθούν προς τους συνδέσμους της μήτρας οπότε τότε ονομάζονται ενδοσυνδεσμικά. Όταν μεγαλώσουν πολύ μπορεί να πιέζουν την ουροδόχο κύστη ή το έντερο.

Ποια συμπτώματα δημιουργούν τα ινομυώματα;

Τα ινομυώματα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ασυμτωματικά. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, ανάλογα με τη θέση και το μέγεθοός τους μπορεί να δημιουργήσουν:

• Αιμορραγίες στην περίοδο (μηνορραγία)
• Πόνο (δυσμηνόρροια).
• Αιμορραγίες ανάμεσα στις περιόδους (μηνομητρορραγία).
• Αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά.
• Συχνουρία, δυσκοιλιότητα.
• Πόνο κατά την επαφή.
• Προβλήματα γονιμότητας, όπως, αδυναμία σύλληψης, αποβολές, πρόωρο τοκετό

Πώς γίνεται η διάγνωση των ινομυωμάτων;

Το υπερηχογράφημα αποτελεί την εξέταση εκλογής για τη διάγνωση των ινομυωμάτων. Θα αναδείξει τόσο τον αριθμό όσο και το μέγεθoς αλλά και την ακριβή θέση των ινομυωμάτων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη ως συμπληρωματική εξέταση η μαγνητική ή η αξονική τομογραφία.

Ποια είναι η θεραπεία των ινομύωματων;

Πριν δοθεί η θεραπεία ο γιατρός θα λάβει υπόψη του:

• Τη βαρύτητα των συμπτωμάτων
• Την επιθυμία της γυναίκας να τεκνοποιήσει
• Το μέγεθος του ή των ινομυωμάτων
• Την τοποθεσία που βρίσκονται
• Την ηλικία της γυναίκας

Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν συμπτώματα και τα ινομυώματα είναι μικρού μεγέθους, συνήθως δεν χρειάζεται θεραπεία. Ελέγχονται περιοδικά, ώστε να παρακολουθούμε την εξέλιξή τους. Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική, ή χειρουργική.

Πότε τα ινομυώματα πρέπει να αφαιρούνται χειρουργικά;

Αν είναι μεγάλα (πάνω από 5 εκ.), η χειρουργική αφαίρεσή τους είναι απαραίτητη (συνήθως γίνεται λαπαροσκοπικά). Πριν την επέμβαση η γυναίκα μπορεί, αν το κρίνει αναγκαίο ο γιατρός της, να ακολουθήσει συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, για να περιοριστεί το μέγεθος των ινομυωμάτων και να αφαιρεθούν πιο εύκολα. Επίσης, το χειρουργείο είναι απαραίτητο όταν τα ινομυώματα δημιουργούν προβλήματα σε παρακείμενα όργανα (κυρίως λόγω πίεσης) ή προκαλούν αιμορραγία, αναιμία και υπογονιμότητα. Οι επεμβάσεις αφαίρεσης των ινομυωμάτων περιλαμβάνουν την:

Ινομυωματεκτομή

Σε αυτή την περίπτωση αφαιρείται το ή τα ινομυώματα χωρίς να πειραχτεί υγιής ιστός της μήτρας. Η ινομυοματεκτομή μπορεί να γίνει με λαπαροτομία, λαπαροσκοπικά η υστεροσκοπικά, με βάση το μέγεθος, τον τύπο και τη θέση του ινομυώματος.

Υστερεκτομή

Σε αυτή την περίπτωση αφαιρείται ολόκληρη η μήτρα. Η υστερεκτομή προτιμάται σε γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας καθώς και σε γυναίκες που έχουν ολοκληρώσει τον οικογενειακό τους προγραμματισμό. Σε κάθε περίπτωση η συνεννόηση μεταξύ ασθενούς και ιατρού κρίνεται απαραίτητη για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής προσέγγισης.